22/10/2000

Tokatcı

O yaz tatillerinin bir kısmını yurt dışında geçirmeye karar veren genç çift Romanya’nın Köstence şehri yakınlarındaki bir otel için turizm şirketinden yer ayırmışlardı. Gurup vapura İstanbul’dan binecek,Köstence’de indikten sonra otobüsle otele transferleri yapılacaktı. Otel deniz kenarında batılı turistlere göre standardı ayarlanmış bir oteldi.

İstanbul’dan yola çıkan gurup kısa zamanda bir birleri ile kaynaşmıştı. yolculuk zevkli geçiyordu. Genç adamın karısı Hollandalı olmasına rağmen iyi Türkçe konuştuğundan gurup içinde güçlük çekmiyordu. Otele geldiklerinde odaların fena olmadığını gördüler. Ancak yemekler ve servis bir felaketti. O zamanlar yani 1977 yılında Romanya komünist bir ülkeydi. Bu rejim altında ülke pek çok şeyin sıkıntısını çekiyordu. Ülkede pek çok şey yasaktı. İşletmeler devletin malı olduğu için servis olabildiğince bozuktu. Devletin dolara verdiği kur ile karaborsada verilen kur arasındaki fark oldukça yüksekti. Çevreye alışmayla geçen birkaç gün sonrasında guruptan bir çok kişi paralarını plajda onu bunu satan Türkçe konuşan çingenelere iyi fiyatla bozdurmuşlardı. Genç karı koça birkaç gün denize girmişler,alış verişle ilgilenmemişlerdi. Deniz kenarı hep şişman ,şekilsiz,yaşlı Avrupalı turistler ile doluydu. Romanya’ya turlar ucuz olduğu için Avrupa’nın fakir yaşlı kesimi buraları doldurmuştu. Çıplaklar kampı ise başka bir rezaletti. Giyinik olarak bile bakılamayan bu insanları çıplak seyretmek mide istiyordu. Genç çift birkaç gün sonra deniz yerine Köstence’yi , Bükreş’i ve Braşov’u gezmeyi yeğlediler. Bu geziler için Romen parasına ihtiyaç duyuyorlardı. Guruptaki arkadaşlardan paralarını nasıl ve nerede bozdurduklarını bir daha sordular. Adres belliydi. Sahile gidecekler,Türkçe konuşan çingeneleri bulacaklardı. Öyle de yaptılar. Ne şans ki ortada döviz bozan ne çingene ne de başka ırktan biri vardı. Genç adamın kapalı çarşıda işi olduğundan o para ticareti yapanları nerede bulacağını biliyordu. Köstence’ye indiklerinde tren istasyonunun çevresinde dolaştıklarında muhakkak change yapan birileri çevrelerini alacaktı. Ertesi gün Köstence’ye gitmeye karar verdiler.

Köstence’de doğru tren istasyonuna gittiler, biraz oralarda dolaştıklarında gençten bir adam peşlerine takıldı. Bir müddet sonra yavaşça genç karı kocanın yanına sokularak “ do you want to change money “ diyerek para bozdurup,bozdurmayacaklarını sordu. Genç adam kuru sorunca ,adam ona çok iyi bir kur söyledi. Yalnız burası çok tehlikeli her yerde polis var change işini burada yapamayız dedi ve kendini takip etmelerini istedi. Genç çift adamın peşine takıldılar ve bir parka geldiler. Adam kaç para bozdurmak istediklerini sorunca 100 dolar bozdurmak istediklerini belirttiler. Tedbirli olmaları gerekiyordu. Birden bire fazla para bozdurmayı riskli görmüşlerdi. Genç adam Kapalıçarşıdan kapkaççıların metotlarını çok iyi biliyordu. Önce paraları görmek istedi. Adam onların gözleri önünde parayı saydı ve para tomarını avcunun içinde tutu. Tam genç adam cüzdanından parayı çıkarıyordu ki. Change yapan adam sinirli sinirli çabuk olun karşıdaki adam bizi süzüyor,polis olabilir başımız derde girecek dedi. Genç çift adamın işaret ettiği yöne baktıklarında adamın birinin onları kolladığını gördüler. Hemen süratle ellerindeki yüz doları adama uzatıp,adamın uzattığı tomarla parayı aldılar. Para tomarına göz atacak vakit bulamadan change yapan adam toz olmuştu. Tomarı açtıklarında üstteki Romen parasının altında sadece gazete kağıtlarının olduğunu gördüler. Adam işi çok iyi tezgahlamıştı. Parayı karşılarında sayarken gerçek parayı sağ elinin avcunda tutmuş,polis ayağı ile genç çifti şaşırtarak,daha önce hazırladığı üstte para altında gazete kağıdı olan tomarı sol eli ile cebinden çıkarıp genç çifte vermişti. Genç çiftin başından pek çok olay geçmişti ama bu kadar mükemmelini hiç görmemişlerdi. Adamı sanatından dolayı tebrik ettiklerini bir birlerine söyleyerek kahkahalara boğuldular.

Erdoğan ıldız