Erdoğan ILDIZ    Aydınlık Gazetesi - Makale İletişimİletişim
 
 

 Giriş  Yayınlar Genel Açıklama Sayfası
  Mesleki 
 
  Felsefi
  Hikaye
  Şiir

 Hikayelerim 1
Sayfalar
İçindekiler
1 2 3 4 5
6 7 8 9 10
11 12 13 14 15
16 17 18 19 20
21 22 23 24 25
26 27 28 29 30

 

 

                            

 

20/10/2000

Teklif

 

 

Genç iş adamı çok hırslıydı. Kapalı çarşıda ilk halıcı dükkanını açtıktan sonra tüm enerjisini daha büyük projelere vermişti. 1974 yılının yaz aylarıydı. Sıfırdan alıp kendi yetiştirdiği tezgahtarlarını dükkanda topladı. Onlara projelerinden bahsetmek ve bazı tekliflerde bulunmak için pazar günü Kilyos’ta toplanmayı önerdi. Hem denize girecekler hem de iş konuşacaklardı. Tezgahtarları içinde 2 tane istikbal vadeden genç bulunmaktaydı. Bunlardan biri Batuhan adında bir gençti. Bu genç askere gitmeden önce çarşıda çanta satan bir dükkanda tezgahtarlık yapmıştı. Almanca ve Fıransızcayı çok iyi ,İngilizceyi de orta derecede biliyordu. Halıcı terhis öncesi ona yol harçlığını göndermiş,halı piyasasına transfer etmişti. Burhan ufak tefek mal satmaya alışık olduğundan halı satışında yeterli olup olmayacağı konusunda tereddütlüydü. Halıcı onun kuşkularını gidermiş kısa zamanda iyi bir halı tezgahtarı olması için tüm eğitici maharetini göstermişti. İstikbal vadeden diğer gencin ismi cihandı. Bu genç bir Fransız’la evliydi. Fransızcası mükemmel,İngilizcesi ise iyi denebilecek bir düzeyde idi. Bu genç de halıcılığı o mekanda öğrenmişti. Her ikisi de satıştan % 10 civarında komisyon ile çalışıyorlardı. Kazandıkları ile orta halli bir geçimleri vardı.

 

Patron ,Hollandalı eşi,cihan ve Fransız eşi,batuhan ve kız arkadaşı olmak üzere 6 kişi Kilyos’ta buluştular. Deniz faslından sonra erkekler bir kenara çekilip,kızları bir başlarına bıraktılar. Erkekler yalnız kalınca patron söze başlayarak projelerini dile getirdi.

 

Arkadaşlar, çarşının geleceğini fazla parlak görmüyorum,şu an belki iyi kazanıyoruz ama önümüzdeki yıllar satışlarımızın yıl dan yıla düşmesi muhtemel,çünkü turizm geliştikçe turist kafilelerinin çarşıya girmesi sorun olacağı için turizm şirketleri gurupları Nuruosmaniyede açılacak mağazalara sokacaklar. Bu yüzden biz de şimdiden Nuruosmaniyede yerimizi almalıyız. Burada açacağımız bir mağazayı besleyecek kaynağı da yaratacak ayrı bir projem var. İstanbul şehir turu yapacak bir turizm firması kurarak,otellerden tur müşterileri toplayabiliriz. Şehir turunu müteakip,turistleri alışveriş için kendi mekanımıza getirebiliriz. Bu projelerin finansmanı için gerekli param mevcut. Ancak mühim olan bu organizasyonu yapabilecek yetenekli insan gücünü bir araya getirebilmek. Bunun için bu projeyi sizlere açmak istedim. Konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Projede yer almak isterimsiniz?Biliyorum projeye yatıracak sermayeniz yok,ama size kardan hisse verebilirim. Diyerek sözlerini bitirdi.

 

İki tezgahtar patrondan musade isteyerek bir kenara çekildiler. Konuyu değerlendirip,görüş beyan edeceklerdi.

 

Tezgahtarlar bir kenarda durum değerlendirmesi yaparken patron onlar için fevkalade cazip bir teklif hazırlamıştı bile. Projeye para yatırmayan bu gençlere çalışmalarının karşılığı olarak her birine kardan % 15 hisse vermeyi düşünüyordu. Bu pay onları kısa zamanda ihya edecekti. Nuruosmaniye’ye geçmekle satışları roket hızı ile yükseleceği gibi,gurup turizminin getirdiği yüksek karlılık oranına da kavuşacaklar. Gelirleri inanamayacakları kadar katlanacaktı.

 

Durum değerlendirmesini bitiren tezgahtar gençler patronun yanına gelerek değerlendirme sonucunu bildirdiler. Gençler karın % 60 ını istiyorlardı. Patron bu teklif karşısında iliklerine kadar dondu. Bu insanlar nasıl olurda böyle terbiyesiz bir teklifle gelebilirlerdi. Patron bunlara işi öğretmiş, projeyi patron geliştirmiş,yatırım için gerekli sermayeyi o koymuş ve gençler tarafından projede çırak çıkarılmıştı. Bu ben yiyemedim sen ye demek oluyordu.

 

Bu terbiyesizlik karşısında patron sesini çıkarmadı. Bu gençler ile yola çıkılmayacağı anlaşılmıştı. Peki çocuklar,teklifinizi değerlendireyim dedi ve olayı noktaladı.

 

Aradan yıllar geçti. Şimdi Nuruosmaniye caddesi gurup turizmine göre iş yapan mağazalarla dolu. Günümüzde Batuhan bir zamanlar patronu olacağı bu mağazaların birinde tezgahtarlık yapıyor. Tezgahtarlıktan öteye gidememenin acısı muhakkak yüreğindedir. Cihan ise karısı ile beraber Fransa’ya dönüp,polislik mesleğine girdiği söyleniyor. O da yaz tatillerinde İstanbul’a geldiğinde her Nuruosmaniyeden geçtiğinde dev mağazalara bakarak iç geçiriyordur herhalde.

 

 

Erdoğan ıldız

   


 

1 2 3 4 5 6 7 8
 
 

 
 

17 18 19 20 21 22 23 24
 
 

25 26 27 28 29 30    
 
 


 

© Erdoğan ILDIZ, Her hakkı saklıdır, yazılı izin olmadan çoğaltılamaz ve dağıtılamaz